Prawidłowe umocowanie stalówki w obsadce może czasami sprawiać problemy początkującym. Nie każdy rodzaj mocowania jest oczywisty, dlatego chciałabym ułatwić Wam zadanie i pokazać, jak należy to właściwie wykonać.

Najczęściej spotykamy się z trzema rodzajami mocowań. Poniżej przedstawiam Wam opis, zdjęcia oraz instrukcję. I trzymam kciuki, żeby przy pierwszym mocowaniu obyło się bez ran kłutych i szarpanych, bo pamiętajcie – stalówki są ostre!

Zacznijmy od obsadek prostych

Jeżeli na końcu obsadki widzicie metalowy okrąg z czterema ząbkami w środku, włóżcie stalówkę między okrąg a dwa ząbki w miejscu przerwy w okręgu, tak jak na zdjęciach. Stalówka powinna być zamocowana wystarczająco mocno, żeby się nie ruszała.

Uwaga, nie wkładajcie stalówki pomiędzy cztery ząbki – w ten sposób stalówka nie będzie się dobrze trzymała!

Jeżeli obsadka ma na końcu okrąg lub okręgi, włóżcie stalówkę w jeden z okręgów, tak żeby ciasno przylegała i się nie ruszała.

Przejdźmy do obsadek skośnych

Najczęściej obsadki skośne posiadają mocowanie w postaci okręgu, identyczne jak pokazane wyżej w obsadkach prostych. Postępujcie wtedy w ten sam sposób jak powyżej, z jedną różnicą: o ile w obsadkach prostych miejsce włożenia stalówki w okrąg nie ma znaczenia (chyba że są to obsadki profilowane, z odpowiednim wyżłobieniem na palce), o tyle w obsadkach skośnych jest to istotne. Inaczej umocujemy stalówkę dla osoby praworęcznej, a inaczej dla leworęcznej. Spójrzcie na poniższe zdjęcie.


Obsadki skośne mają również mocowanie w postaci metalowego ramienia, w które wkłada się stalówkę. Przewagą tego typu mocowania jest to, że metalowy element można dowolnie przyginać (np. małymi obcęgami), tak żeby dopasować je do stalówki.


I na koniec UWAGA: Często zdarza się, że w obsadce nie można zamocować konkretnej stalówki, ponieważ nie pasują do siebie rozmiarem. Przed zakupem koniecznie sprawdźcie więc, czy stalówka i obsadka pasują do siebie. Dla Waszej wygody dokładnie przetestowałam kompatybilność stalówek i obsadek i opisałam to w tabeli dopasowania Calligrafun. Sprawdźcie tutaj.

Trzymajcie się ciepło!

W naszym sklepie przedświąteczny ruch, a my czujemy się jak Mikołajowe elfy pakujące prezenty na Gwiazdkę;) Dziękuję wszystkim naszym klientom za zaufanie – staramy się z cały sił, żeby wszystkie paczki dotarły pod choinkę.

W tym przedświątecznym ferworze udało mi się znaleźć chwilę, żeby przygotować dla Was post – a o czym? Właśnie o pakowaniu! Małe „zrób to sam” dla tych, którzy chcieliby włożyć więcej serca w pakowanie prezentów dla najbliższych i mają ochotę przygotować swój spersonalizowany papier świąteczny. Zaczynajmy!

To nam będzie potrzebne.

Do wykonania papieru świątecznego:

- duży arkusz papieru pakowego (kolor brązowy lub szary),
- duży arkusz białego papieru, może być gazetowego,
- biała i zielona farba akrylowa lub plakatowa,
- jednorazowa paleta malarska lub grubsza kartka,
- 1 duży ziemniak przekrojony na pół,
- ewentualnie: pędzelek.

Do dekoracji i zapakowania:

- naturalny sznurek sizalowy lub jutowy,
- biało-czerwony sznurek bawełniany,
- przezroczysta taśma klejąca,
- nożyczki,
- gałązki świerkowe.

Do przygotowania zawieszek prezentowych:

- dość gładki i gruby papier szary i ciemnoczerwony,
- szklanka,
- ołówek,
- dziurkacz,
- pióro maczane (ja użyłam stalówki Nikko G i obsadki mojego autorstwa),
- biały tusz (użyłam świetnie kryjącego tuszu Kuretake).

Papier świąteczny

Rozpoczynamy od przygotowania papieru świątecznego. Dużego umytego i osuszonego ziemniaka kroimy na pół, następnie ostrym nożem wykrajamy proste kształty świąteczne. Ja zdecydowałam się na gwiazdkę i choinkę.


Zieloną farbę wyciskamy na jednorazową paletę malarską lub grubszą kartkę papieru. Farbę możemy nieco rozmieszać pędzelkiem, żeby pozbyć się grudek i w miarę równomiernie rozprowadzić ją po papierze.


Rozkładamy arkusz białego papieru, zanurzamy wykrojoną z ziemniaka choinkę w farbie i odciskamy na papierze, tak jakbyśmy stemplowali. Wzór stemplowania zależy od Was – może być symetryczny lub losowy, gęstszy lub rzadszy – na pewno wyjdzie super!



Tak samo postępujemy z kolejnym ziemniaczanym stemplem w kształcie gwiazdki, tyle że używamy brązowego papieru pakowego i białej farby.

Zawieszki prezentowe

Kiedy już oba rodzaje papierów są gotowe i ostemplowane, odkładamy je do wyschnięcia i zabieramy się do przygotowania zawieszek prezentowych. Szklankę położoną do góry dnem odrysowujemy na papierze za pomocą ołówka.


Uzyskane w ten sposób idealne kształty koła dokładnie wycinamy nożyczkami, a następnie wycinamy dziurkaczem niewielkie otwory do przewiązania sznurka.


Potem następuje najprzyjemniejsza część, czyli kaligrafowanie na zawieszkach;)


Pomimo że jeden z papierów, których użyłam do zawieszek, nie był supergładki, udało mi się bez problemu pisać po nim stalówką Nikko G. Stalówka nie zaczepiała się o papier, a tusz spływał równomiernie. Więc pomimo obaw, sukces! Do pisania użyłam białego tuszu Kuretake, którego musiałam najpierw nieco rozcieńczyć wodą (przyznaję, dość długo go nie używałam i nieco zgęstniał). Nieskromnie mówiąc, efekt końcowy bardzo przypadł mi do gustu:)


Gotowe zawieszki świąteczne odkładamy do wyschnięcia.

Pakowanie i dekoracja

I zabieramy się do pakowania. Ostemplowany papier powinien już być suchy, ale warto się upewnić, zanim zaczniecie pakować prezenty. Wychodzę z założenia, że książka jest zawsze dobrym upominkiem, więc mojego papieru użyłam do zapakowania książkowych prezentów. Do samego pakowania przydadzą się Wam jeszcze nożyczki i przezroczysta taśma klejąca. Kiedy prezenty są już obłożone papierem, pora na sznurek i zawieszki. Sposób wiązania sznurka wokół paczki dowolny;) Pamiętajcie tylko, żeby robiąc pętelkę i węzeł przy zawieszce, zostawić nieco luzu na włożenie tam gałązki świerkowej, która ożywi nasze prezenty i będzie miłym pachnącym świątecznym akcentem.


Et voilà, oto przy odrobinie wysiłku mamy pięknie zapakowane i wykaligrafowane prezenty świąteczne. I pamiętajcie, jeżeli wzór na papierze nie wyjdzie idealnie, tym lepiej – od razu będzie widać ręczną pracę:) I gwarantuję, tak zapakowane prezenty na pewno będą przepięknie wyglądały pod choinką!


Pozdrawiam Was ciepło, życząc wesołych i zdrowych świąt Bożego Narodzenia.

Wbrew pozorom nowe, dopiero co zakupione stalówki nie są od razu gotowe do użycia. Dlaczego? Ponieważ są pokryte wodoodporną chemiczną substancją, która owszem, zabezpiecza stalówkę w trakcie przechowywania, ale też utrudnia odpowiednie spływanie atramentu podczas pisania.

Na szczęście pozbycie się tej chemicznej powłoki jest bardzo łatwe. Wystarczą do tego:
•    stara miękka szczoteczka do zębów,
•    pasta do zębów lub płyn do mycia naczyń,
•    woda.


Nałóż odrobinę pasty do zębów lub płynu do mycia naczyń na szczoteczkę, wyczyść dobrze stalówkę z obu stron, a następnie zmyj ją pod wodą i osusz bawełnianą szmatką. W ten sposób przygotowana stalówka nadaje się do zamocowania w obsadce. Jeżeli zauważysz, że mimo tego zabiegu atrament nie spływa równomiernie ze stalówki, jeszcze raz dokładnie wyczyść ją w ten sam sposób, ale trzyj szczoteczką nieco mocniej.

Jest jeszcze druga metoda pozbycia się chemicznej powłoki z nowej stalówki. Polega ona na opaleniu. Jeżeli masz ochotę wypróbować ten sposób, oto wskazówki: umieść stalówkę na moment w płomieniu, a potem zmyj ją pod wodą i osusz.
Osobiście stosuję tylko metodę ze szczoteczką do zębów, ale opisałam oba sposoby, żebyście mogli wybrać ten, który będzie Wam bardziej odpowiadał.

Trzymajcie się ciepło:)

Jeżeli jakimś dziwnym zrządzeniem losu czy splotem niewyjaśnionych zdarzeń trafiliście na część II niezbędnika kaligrafa, nie czytając części I, koniecznie musicie to nadrobić, klikając tutaj. A jeżeli część I macie już za sobą i wiecie już, co to stalówka i obsadka, zapraszam do dalszej lektury :)

Tusz

Na samym początku mojej przygody z kaligrafią w jednym z dyskontów udało mi się kupić podstawowy zestaw do kaligrafii. Nie byłam jeszcze świadoma mnogości dostępnych materiałów świetnej jakości, więc trudno mi było stwierdzić, czy to dobry zakup. Ale jakiś czas później, po nabyciu swoich pierwszych stalówek z prawdziwego zdarzenia, już wiedziałam, że zestaw z dyskontu nie był trafionym wyborem. Stalówki z dyskontu miały zbyt grube końcówki i nie były wystarczająco elastyczne, żebym mogła osiągnąć odpowiedni kontrast między liniami cienkimi i grubymi. Ale największym zawodem był tusz. Nie byłam w stanie narysować nim dobrze ani jednej litery. Tusz spływał na papier bardzo nierówno, pozostawiając brzydkie plamy, a po wyschnięciu litery na krawędziach były poszarpane. Wyglądało to mniej więcej tak:


Okazało się, że tusz był za rzadki. Dlatego używając pióra maczanego, musicie pamiętać, aby wybrać odpowiedniej jakości gęstszy tusz. Jednym z moich ulubionych jest czarny, mocno kryjący tusz Kuretake Black Ink 60, który daje świetne efekty na różnych papierach.

Papier

Najważniejsze w papierze do kaligrafii jest to, żeby był jak najgładszy i dość gruby, ale nie może być zbyt śliski. Do kaligrafii nie nadają się zwykle papiery do kserokopiarek czy drukarek, ponieważ są za cienkie i atrament przebija na drugą stronę, czasami powodując też – jak w przypadku za rzadkiego atramentu – efekt poszarpanych brzegów liter. Wystrzegajcie się również papierów powlekanych (np. papierów kredowych), ponieważ są za śliskie. Dość dobre są za to gładkie bloki techniczne, zwykle dostępne w formacie A4. Nie jest to jednak papier idealny, ponieważ podczas dłuższego pisania fragmenty włókien osadzają się na czubku stalówki, co zmusza nas do częstego czyszczenia pióra. Jaki jest zatem papier idealny? Na pewno jednym z najlepszych papierów do ćwiczeń kaligraficznych jest Archie's Calligraphy. Bloki wykonane są z supergładkiego papieru o odpowiedniej grubości oraz gramaturze. Bloki Archie's Calligraphy występują w różnych rodzajach (z wyrysowanymi liniami pomocniczymi i gładkie), więc można ich z powodzeniem używać do każdego stylu pisma kaligraficznego. Naprawdę warto je wypróbować :)

Pojemnik z wodą, szmatka oraz pojemnik do przechowywania stalówek i obsadek

Podczas kaligrafowania warto mieć zawsze obok siebie niewielki pojemnik z wodą, np. słoik lub kubek (żeby od czasu do czasu obmyć stalówkę z atramentu, który zasycha i może utrudniać pisanie) oraz bawełnianą szmatkę (żeby wytrzeć stalówkę po umyciu). Do wytarcia stalówki możecie ewentualnie użyć ręcznika papierowego, ale musicie pamiętać, że większość takich ręczników zostawia na stalówce niewielkie włókna, które potem utrudniają pisanie.
Jak przechowywać stalówki i obsadki? Najlepiej w ten sposób:


Polecam Wam umocowanie najczęściej używanych stalówek w obsadkach i przechowywanie właśnie w ten sposób. Stalówki są delikatnym narzędziem i wyjmując je cały czas z obsadki, narażamy je na ryzyko uszkodzenia. W większości wypadków uszkodzenie dotyczy skrzydełek, czyli tych dwóch elementów, które się rozszerzają podczas pisania – a stalówka z uszkodzonymi skrzydełkami nadaje się już tylko do wyrzucenia. Pamiętajcie też, że stalówki są ostre! Więc jeżeli chcecie zdjąć je z obsadki, róbcie to ostrożnie. A jeśli obawiacie się zranienia, po prostu chwyćcie stalówkę przez szmatkę i w ten sposób ją umocujcie lub zdejmijcie – będzie Wam łatwiej:) Ja robię tak często.

Liczę na to, że garść informacji z niezbędnika kaligrafa przyda Wam się na początek. A teraz zaczynamy pisanie. Co Wy na to?

Wielkimi krokami nadchodzą święta Bożego Narodzenia. Za oknem posypuje pierwszy śnieg, światełka i lampki na ulicach mnożą się w tempie geometrycznym, u niektórych leżakuje już ciasto na świąteczne pierniki, a dzieciaki piszą kilometrowe listy do Świętego Mikołaja. Jednym słowem, magiczny czas:)

Nie wiem, jak Wam, ale mi zwykle w tym okresie sen z powiek spędza tylko jedna kwestia – mianowicie… prezenty dla rodziny i najbliższych. Zawsze długo się zastanawiam, co komu najbardziej się spodoba, szukam wszędzie inspiracji i wertuję internety. No nie jest to łatwe zadanie. Domyślam się, że wielu z Was ma w tym świątecznym okresie podobne trudności. Postanowiłam więc, że przyjdę Wam z pomocą i przygotuję trzy listy gotowych zestawów, z których będziecie mogli skorzystać, kupując prezenty na święta. 

Jeżeli macie w rodzinie lub wśród przyjaciół doświadczone artystyczno-kaligraficzne dusze, pierwsza lista jest z myślą o nich. Drugi zestaw polecam początkującym kaligrafom – dzięki niemu pokochają pismo ręczne i nie zrażą się zbyt wymagającymi narzędziami. A trzeci zestaw jest przygotowany z myślą o rysownikach – stalówki i obsadki świetnie sprawdzają się również na tym polu artystycznym.

Zestaw nr 1 – dla doświadczonych kaligrafów

Stalówki:
•    Brause 66EF
•    Brause 76 Rose
•    Leonardt EF Principal 
•    Hunt 101 Imperial 

Obsadki:
•    Tachikawa T-36 
•    E+M korkowa 

Tusze:
•    Czarny tusz Kuretake ZIG Cartoonist Sumi Ink 60 
•    Złoty tusz Kuretake Gold Mica Ink 

Zestaw nr 2 – dla początkujących kaligrafów

Stalówki:
•    Nikko G 
•    Tachikawa 5 – School Type 
•    Brause 361 Steno 
•    Hunt 513 EF Globe 

Obsadki:
•    Speedball prosta 
•    Speedball skośna 

Tusze:
•    Superczarny tusz Speedball do kaligrafii 
•    Niebieski tusz Speedball do kaligrafii

Zestaw nr 3 – dla rysowników

Stalówki:
•    Tachikawa 44 – Japanese Type 
•    Tachikawa 600 – Spoon Type 
•    Nikko G 
•    Nikko 659 – Maru Pen 
•    Leonardt 256 

Obsadki:
•    Tachikawa T-40 
•    Tachikawa T-25 

Tusze:
•    Biały tusz Kuretake ZIG Cartoonist White Ink  
•    Czarny tusz Kuretake ZIG Cartoonist Black Ink 

Mam nadzieję, że Waszym najbliższym spodobają się świąteczne prezenty i będą mieć z nich masę radości:)

Z pozdrowieniami

Niewątpliwym plusem rozpoczęcia przygody z nowoczesną kaligrafią jest to, że nie wymaga ona od nas dużych nakładów finansowych. Już kilkadziesiąt złotych wystarczy, by cieszyć się swoim pierwszym zestawem dobrej jakości. A na dodatek niektóre z potrzebnych do kaligrafii przedmiotów każdy z Was ma na pewno w domu! 
Co więc jest potrzebne, żeby zacząć kaligrafować?

W skład niezbędnika wchodzą:
•    stalówka,
•    obsadka prosta lub skośna (oblique),
•    tusz dobrej jakości,
•    papier,
•    pojemnik z wodą,
•    szmatka,
•    ewentualnie pojemnik do przechowywania stalówek i obsadek.

Nowoczesna kaligrafia świetnie łączy tradycję ze współczesnością. Współczesne są niewątpliwie formy kaligrafowanych liter i dążenie do ich unikalności, natomiast kwintesencją tradycji jest narzędzie służące do pisania, czyli pióro maczane, inaczej maczanka (ang. dip pen). Pióra maczane są bezpośrednim następcą gęsich piór, a ich masowa produkcja sięga początków XIX wieku, czyli pisząc takim piórem, możecie się poczuć trochę jak oświeceniowy skryba ;) Pióro maczane, w przeciwieństwie do pióra wiecznego, nie ma zbiorniczka na atrament, a piszę się nim – jak sama nazwa wskazuje – maczając stalówkę w tuszu (lub w innej substancji płynnej, ale o tym w kolejnych wpisach). Pióro maczane składa się ze stalówki i z obsadki.

Stalówka

Krótka definicja dla tych, którzy nie mieli nigdy do czynienia z tym narzędziem:
Stalówka to odpowiednio wyprofilowany i ostro zakończony kawałek metalu, który wkłada się w obsadkę, a następnie macza w tuszu. Dzięki swojemu zaokrąglonemu kształtowi stalówka zatrzymuje niewielką ilość tuszu, który podczas pisania spływa na papier.

Producenci dbają o to, żeby wybór stalówek był ogromny. Stalówki różnią się od siebie: szerokością końcówki, stopniem elastyczności, wielkością, kształtem, rodzajem metalu itd. Ale do nowoczesnej kaligrafii zawsze wybieram tylko elastyczne stalówki z cienkim ostrym końcem (ang. pointed nib), jak te na zdjęciu.

Istnieją również stalówki o szerszych, ściętych zakończeniach, plakatowe czy redisówki – nimi nie będziemy się jednak zajmować, ponieważ służą do innego rodzaju kaligrafii. Więcej o stalówkach niebawem. Już niedługo będziecie mogli również śledzić cykl, w którym zamierzam testować dla Was różne stalówki i pokazywać przykłady ich użycia, żebyście mogli lepiej poznać ich możliwości i podjąć właściwą decyzję przy zakupie.

Obsadka

Jak sama nazwa wskazuje, obsadka służy do obsadzania, czyli mocowania stalówki. Istnieją dwa rodzaje obsadek: proste i skośne (oblique).




Czym się różnią? O tym opowiem Wam szczegółowo w poście poświęconym obsadkom. Polecam Wam jednak: zaopatrzcie się w oba rodzaje obsadek i przetestujcie sami, który z nich bardziej Wam odpowiada. Może się okazać, że jesteście zwolennikami tylko jednego rodzaju obsadek, a może – tak jak ja – będziecie woleli stworzyć swoje ulubione połączenia i używać konkretnych stalówek z konkretnymi obsadkami.

W tym miejscu zakończę I część niezbędnika kaligrafa i zapraszam Was serdecznie do lektury części II.

Z pozdrowieniami

Zwykle tak bywa, że pierwszym razom towarzyszy trema i lekka niepewność, bo przecież doświadczenie jeszcze nie to i efekt nie do przewidzenia. Ale z drugiej strony pojawia się ekscytacja i entuzjazm – w końcu idzie nowe, nieprawdaż? Nie inaczej jest tym razem. W końcu pierwszy post na blogu zdarza się tylko raz w życiu. Oficjalnie więc bardzo miło mi Was powitać na blogu Calligrafun! Mam nadzieję, że będziecie tu częstymi gośćmi.

A skoro formalności mamy już za sobą, czas przejść do meritum, czyli w skrócie: o czym, po co i jak?

O czym? 

Oczywiście przede wszystkim o kaligrafii, i to tej nowoczesnej. Modern calligraphy, czyli z angielskiego: nowoczesna kaligrafia, staje się w ostatnich latach coraz bardziej popularna. Większość osób nadal kojarzy kaligrafię wyłącznie ze starannym pismem nauczanym w szkole jeszcze w XX wieku, a przecież nowoczesna kaligrafia rządzi się zupełnie innymi prawami niż kaligrafia tradycyjna. Pierwszą i najważniejszą regułą nowoczesnej kaligrafii jest to, że nie ma reguł! Tak przynajmniej twierdzi wielu kaligrafów. Nie jest to do końca prawda, ale o tym w kolejnych wpisach. Prawdą jest natomiast to, że nowoczesna kaligrafia stawia na indywidualizm, subiektywizm, własny styl. W kaligrafii tradycyjnej każda litera alfabetu była ćwiczona tak długo, aż wyglądała identycznie. W jednym słowie, zdaniu czy tekście każde „a” było takie samo. Ta identyczność świadczyła o kunszcie osoby piszącej.

Copperplate Script pochodzący z 1740 roku. Źródło: Wikipedia.

Nowoczesna kaligrafia natomiast całkowicie zrywa z tym przyzwyczajeniem. Tutaj każda litera „a” może być inna, nawet w tym samym słowie. Litery nie są idealne, ale są wyjątkowe, bo różne od siebie, niepowtarzalne. I każdy może – a nawet powinien – mieć swój własny unikalny styl pisma.


Nowoczesna kaligrafia jest też na pewno odzwierciedleniem trendów panujących na świecie – ludzie, znużeni masową ekspansją bardzo podobnych produktów, dążą do tego, żeby się wyróżnić, kupując przedmioty i ubrania spersonalizowane, niepowtarzalne, a także tworząc takie przedmioty, stąd popularność takich serwisów, jak amerykański Eatsy, czy naszych rodzimych: Pakamera, Mustache, Decobazaar.
Już od kilku lat obserwujemy więc powrót do rzemiosła i przedmiotów ręcznie robionych (handmade), a nowoczesna kaligrafia świetnie wpisuje się w te trendy.

Po co?

Żeby w dobie komputeryzacji zarazić Was miłością do narysowanych liter. Tak, z premedytacją i nieco przewrotnie użyłam tu słowa „narysowane”. Robiąc pierwsze kroki w nowoczesnej kaligrafii, sami przekonacie się, że właściwie rysujecie litery, bo skupienie na formie jest tutaj najważniejsze. Nowoczesna kaligrafia różni się zdecydowanie od pisma codziennego, w którym koncentrujemy się tylko na treści słów, pomijając jakość naszego pisma. Przyznaję się, jestem żywym przykładem na prawdziwość tej tezy: zdarza mi się w pośpiechu zanotować coś tak niechlujnie i nieczytelnie, że mam potem problem z rozczytaniem samej siebie;) Natomiast kiedy kaligrafuję, robię to dokładnie, powoli i starannie, tak jak rysuję czy maluję. Pamiętajcie więc: nawet bazgrząc okrutnie, możecie nauczyć się pięknie kaligrafować!

Jak?

Jak najprościej, jak najdokładniej i jak najpiękniej – taki jest mój cel. Chciałabym w jak najprostszy sposób pokazać Wam, jak nauczyć się pięknie kaligrafować. Będę się starała precyzyjnie tłumaczyć Wam różne zagadnienia, umieszczać ciekawe tutoriale i prezentować świetne narzędzia do kaligrafii. Zachęcam Was również do odwiedzenia naszego SKLEPU, w którym znajdziecie masę potrzebnych narzędzi bardzo dobrej jakości i renomowanych firm. Produkty japońskich marek Tachikawa i Nikko sprowadzamy z zagranicy jako jedyni w Polsce specjalnie dla Was, żebyście mogli z nich łatwiej i przystępniej skorzystać!
Zapraszam więc, zaczynajmy!